Drogie Koleżanki, Drodzy Koledzy, zwracam się do Was z propozycją wspólnej zabawy, dzięki której będziemy mogli pomóc fajnemu gościowi.
Mariusz Urbanek ze Śląska (75' rocznik) urodził się z porażeniem mózgowym, dzięki uporowi rodziców, a potem też swojemu - żyje, pracuje. Żyje i jest sprawny tak naprawdę dzięki rowerowi. Po rocznej zbiórce Mariusz jest na etapie finalizacji zakupu nowego roweru.

Ale Mariusz, by móc się rozwijać potrzebuje dożywotniej rehabilitacji. Dlatego w tym miejscu zapraszam do wspólnej zabawy.

• Kto może - niech wystawi w grupie, na naszą wewnętrzną licytację jedną płytę ze swojej kolekcji.
• Kto zaproponuje najwyższą cenę, wygrywa i przelewa pieniądze na konto stowarzyszenia, które pomaga Mariuszowi, a potem podsyła właścicielowi płyty i Mariuszowi (jest na naszej grupie FB jako sympatyk) potwierdzenie przelewu. Wtedy właściciel płyty wysyła zwycięzcy płytę.
• Oczywiście, najmilej widziane 1'pressy, winylowe rarytasy od winylowych dziadów, ale nie chcemy się do takich rzeczy ograniczać. Każda płyta może pomóc!

Proste? Myślę, że tak. Jeśli chociaż część z nas da coś ciekawego, wierzę, że będziemy się razem bawić, a przy okazji wspomożemy chłopaka. Zachęcam. Sądzę, że możemy przy tym uzupełnić sobie kolekcje i pozytywnie wypromować grupę.

A oto link do mojego artykułu o Mariuszu:

http://nowiny.rybnik.pl/artykul,34309,mariusz-zyje-na-trzech-kolach.html

Darowiznę (kasę za kupione płyty) można wpłacić na konto: Volkswagen Bank nr: 47 2130 0004 2001 0323 7526 0002 z dopiskiem: "Na cele statutowe – Rehabilitacja Mariusza". Adresat: Centrum Społecznego Rozwoju, ul. Wyszyńskiego 8, 43-173 Łaziska Górne.

Autor Adrian Karpeta

PS.
    Akcja ta zakończyła się pełnym sukcesem w wyniku której pojechałem w Styczniu na turnus rehabilitacyjny do Wisły, dziękuję :)

Nie wszystko złoto co się z wierzchu świeci...

Bytom, piątek rano;

Po dosyć burzliwej dyskusji na temat celu naszej wycieczki zdecydowaliśmy się jednak "zdobyć" Zamek w Mosznej. Po dwóch godzinach podróży naszym oczom ukazał się przepiękny zamek z niezliczonymi wieżyczkami, a wszystko to w pięknym parku z uroczą aleją rododendronów i różaneczników w złotych teraz, jesiennych kolorach. Cała ta sceneria była jak z bajki a my znaleźliśmy się w jej środku.

Po pierwszych dość nieśmiałych krokach postanowiliśmy zwiedzić zamek.

Już przy wejściu napotkaliśmy na przeszkodę w postaci wysokiego progu i wąskich drzwi, lecz to udało nam się pokonać.

W holu zamkowym dowiedzieliśmy się, że nie ma windy a obsługa zamku w żaden sposób nie pomoże nam dostać się na inne poziomy. Wtedy pomyślałem sobie, że pozostaje nam kawiarnia i bardzo słynna już oranżeria. Oczywiście miałem nadzieję, że wszystko to znajduje się na jednym poziomie. Tutaj spotkało mnie kolejne niemiłe zaskoczenie gdyż okazało się, że hol, kawiarnia i oranżeria były na trzech różnych poziomach.

Pomiędzy tymi poziomami było zaledwie kilka schodów niestety znowu bez poręczy, dla osób starszych i słabo chodzących jest to przeszkoda nie do pokonanie.

Gdyby nie pomoc innych przypadkowych osób to nie dotarlibyśmy nawet do kawiarni.

Po wypiciu kawy i skonsumowaniu przepysznych lodów udaliśmy się do oranżerii - wydawało nam się, że jest to najłatwiejsza droga do wydostania się na zewnątrz.

Nic jednak bardziej mylnego, gdyż do oranżerii prowadziło kilka schodów też bez poręczy a drzwi które prowadziły na zewnątrz były zamknięte na klucz i nikt nie wiedział gdzie się on znajduje???

Kiedy udało nam się dostać z powrotem do głównego holu postanowiliśmy trochę pomyszkować i ku naszemu ogromnemu zdziwieniu natrafiliśmy na szyb windy osobowej. Wtedy to jednak przyjąłem, że z jakiegoś powodu winda jest nieczynna.

Temat windy nie dał nam spokoju i postanowiliśmy dopytać się o szczegóły w recepcji. Dowiedzieliśmy się, że winda owszem działa lecz prowadzi do części hotelowej. Czy to oznacza, że jest ona przeznaczona do /lepszych/ gości???

Odnoszę wrażenie, że władze tego obiektu chcą się odciąć od osób starszych, słabszych i niepełnosprawnych. Z drugiej strony pełne autobusy z rencistami i emerytami jadą tam by zwiedzać ten niedostępny obiekt.

Czy ktoś mi wytłumaczy jak długo jeszcze w tym kraju osoby starsze, słabsze i niepełnosprawne będą dyskryminowane i traktowane jak skarbonki???

Fot. Maria Adamowska, Mariusz Urbanek

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21

Wodzisław

Coroczna trasa tego rajdu prowadzi innymi drogami, a pełne zabezpieczenie oraz ekwipunek dla każdego uczestnika sprawia, że te impreza z roku na rok przybywa uczestników (w tym roku było nas ponad 630).

Byłem pełen obaw czy dam radę jechać z tak ogromną grupą rowerzystów, lecz znajomi którzy mi towarzyszyli zadbali o pełen komfort i bezpieczeństwo, a ich fantastyczna postawa sprawiła, że grono tych znajomych się powiększyło... :)

Fot. Łukasz Wawrziczek

1
2
3
4
5

15 maja br. zimno, mokro, wietrznie a My jednak we Troje do Czech zobaczyć trzy kółka... :)

Od ponad roku szukałem firmy produkującej składane rowery trójkołowe, a to między innymi i dlatego by móc się swobodnie poruszać np na turnusach rehabilitacyjnych, a mój aktualny rower powoli kończy swój żywot.

Udało mi się wytypować trzy takie firmy w Stanach Zjednoczonych w Niemczech oraz firmę AZUB w Czechach.

Z przyczyn geograficznych oraz językowo - kulturowych wybrałem Czeską firmę AZUB.

Wybór nie był taki natychmiastowy lecz był on poprzedzony wielotygodniową analizą materiałów publikowanych przez tą firmą w Internecie.

Miałem i mam możliwość konsultowania tych rozwiązań z byłym rowerzystą a dzisiaj konstruktorem maszyn, który doskonale zna moje ograniczenia fizyczny.

W grudniu ubiegłego roku rozpocząłem akcje promocyjną i zbiórkę funduszy na zakup roweru.

Ludzie często pytają ile taki rower kosztuje? Lecz ja zanim odpowiem na to pytanie to chcę zwrócić uwagą na inne korzyści prowadzenia tej akcji. A są to korzyści społeczne i dzięki niej poznaję wielu wspaniałych Osób związanych z kolarstwem. Udało mi się tez nawiązać współpracę z stowarzyszeniem OLIGOS które udziela mi wsparcia merytorycznego a ja jeśli tylko jest taka potrzeba to wykonuje dla nich prace graficzne.

Ile już mam?

Z pozostałych środków z ubiegłorocznej akcji oraz z tegorocznych darowizn mam na jedną dziesiątą roweru (jest to stan na koniec kwietnia br).

W tym miejscu pragnę zaznaczyć, iż o darowiznach dowiaduje się na bieżąco to 1% spływa na konto stowarzyszenia na przełomie sierpnia, września, tak więc na rezultaty tegorocznego jednego procentu musimy jeszcze poczekać... ;)

Po kilkutygodniowej korespondencji udało nam sie ustalić termin wizyty by móc przymierzyć i wypróbować moje nowe nogi, mam też specyfikację wraz z ceną która wynosi około 16 500 zł.

Hm... dla jednych jest to kosmiczna kwota, dla innych ledwie co zauważalna, lecz dla mnie jest to cena poczucia wolności...

Mało prawdopodobne jest aby zebrać dokładnie taką kwotę dlatego też jeśli niewiele braknie to jestem w stanie dołożyć z własnych środków, natomiast jeśli środków będzie ponadto to pozostała kwota będzie wykorzystana na moją dalszą rehabilitację...

Fot. Maria Adamowska, Mariusz Urbanek, Kuba Tosik

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14

Jeszcze tylko kilka dni pozostało do rozliczenia się z podatku za zeszły rok. Jeśli te go jeszcze nie zrobiłeś możesz się dołączyć do mojej akcji 1% - Jestem Wasz Jedyny. Pragnę tutaj przypomnieć, iż w tym roku zbieram na nowy rower trójkołowy który w moim przypadku jest wielowymiarową formą rehabilitacji...

Jeżeli nie udało ci się przekazać 1% na mój cel a chciałbyś wesprzeć moją akcję możesz to zrobić przekazując darowiznę w dowolnej wysokości... szczegóły pod adresem www.mariusz.pol-media.com.pl/index.php?dzial=wiadomosci_aktualne#jestem_wasz_jedyny

Zapora, Goczałkowice Zdrój Fot. Andrzej Gąsiorek